روشنی

ای شده چون سنگ سیاهی صبور

پیش دروغ همه لبخندها
بسته چو تاریکی جاویدگر
خانه به روی همه سوگندها
من ز تو باور نکنم ، این تویی ؟
دوش چه دیدی، چه شنیدی، به خواب ؟
بر تو، دلا! فرخ و فرخنده باد
دولت این لرزش و این اضطراب
زنده‌تر از این تپش گرم تو
عشق ندیده‌ست و نبیند دگر
پاکتر از آه تو پروانه‌ای
بر گل یادی ننشیند دگر

مهدی اخوان ثالث