بی‌تابی

در این دنیای پرمحنت که از حزنت در آشوبم

به کام همرهان خویش چون داغی جگرسوزم

رفیقان را، شفیقان را, طبیبان را, چه کار آمد ؟

که چون شمع سر کویی به جان خویش میسوزم

ارتکاب شخص کاتب