عزلتِ ...

دل در گرو مهر تو دادم به جفا

ناخواسته در شعله خویشم به خفا

در گوشه عزلت به سرم نیست جز این

از دل بکشم دست ، روم تا به کجا ؟

بهار رفته نمی‌آید

گفتم بهار
خنده زد و گفت
ای دریغ
دیگر بهار رفته نمی‌آید
گفتم پرنده ؟
...گفت اینجا پرنده نیست
اینجا گلی که باز کند لب به خنده نیست
گفتم
درون چشم تو دیگر ؟
گفت دیگر نشان ز باده مستی دهنده نیست
اینجا به جز سکوت سکوتی گزنده نیست . . .

طلوع

آری ... دلم ... گلم ... ورق بزن مرا

و به آفتاب فردا بیاندیش که برای تو طلوع می کند

با سلام و عطر آویشن ..